De speech van David van Coolwijk op 5 september 2020.
Geachte burgemeester, bestuursleden, familie, vrienden een geïnteresseerden.
Ik ben David van Coolwijk en de onderzoeker en webmaster van de website en onze facebookpagina.
Voor diegene die zich dus afvroeg wie er achter de facebookpagina en de website zit? Dat ben ik dus.
Graag vertel ik jullie kort hoe het voor mij allemaal begonnen is.
Een aantal jaar geleden ben ik samen met mijn gezin op kerstavond kaarsjes gaan branden voor de bemanning van de Halifax en ik maakte hiervan altijd een filmpje . Dit initiatief wordt jaarlijks georganiseerd door Lichtjes op Oorlogsgraven.
Ik wilde deze filmpjes graag delen met de familieleden van de bemanning, helaas kon ik via Google niemand vinden en heb nog informatie gevraagd via de stichting aircraft recovery group uit Heemskerk, zij konden mij helaas ook niet helpen.
Eigenlijk wilde ik toen het bijltje er bij neergooien, maar toen las ik een oproep van Guus Kroon dat hij mensen zocht die wilde helpen bij het oprichten van een monument voor de in Muiden neergestorte bommenwerper.
Ik bood aan om informatie te gaan zoeken over het vliegtuig en haar bemanning.
Door mijn ervaring met stamboomonderzoek ben ik achter de kracht van socialmedia gekomen, en besloot een facebookpagina op te richten en een website te bouwen.
Ik plaatste diverse berichten op facebookpaginas van de laatst bekende woonplaatsen van de bemanning.
Het eerste resultaat was van Thomas Deuel Scarff, een Canadees radiostation had mijn bericht opgepikt en wilde mij graag interviewen voor de radio, dat was erg spannend. Maar binnen no-time stond de telefoon roodgloeiend mij Michael Thom van CHVN-Radio. Zo kreeg ik contact met meerdere familieleden van Scarff.
Zij waren ontzettend blij met de aandacht die wij geven aan hun familielid.
En zo ging het eigenlijk ook met de andere bemanningsleden. Het nichtje van de nog steeds vermiste Louth, Christine Hamill-Steward, werd door een stamboomonderzoeker in Engeland gevonden. De familieleden van Hannam zochten zelf contact via de facebookpagina.
De familieleden van Parsons vond ik via Tom Slater die werkt voor de plaatselijke krant in Sarnia in Canada.
Helaas heb ik van Crawford en Shepherd nog geen directe familieleden kunnen achterhalen, ik hoop dat dat in de toekomst nog wel lukt.
Ik heb intensief contact met de familieleden en sommige zou ik zelfs als vrienden kunnen aanmerken.
Bij de aanvankelijke onthulling in mei zou van bijna elke familie iemand gekomen zijn. Helaas gooide Covid-19 roet in het eten. Alle reizen en verblijven moesten geannuleerd worden.
Ik weet dat zij het heel erg jammer vinden dat zij nu niet aanwezig kunnen zijn. Hopelijk kunnen we ze allemaal nog eens ontmoeten zodra het gedoe met Covid-19 achter de rug is.
Het was mij een eer en genoegen om mee te mogen werken aan dit monument.
.
Dan wil ik nu graag nog even van de gelegenheid gebruik maken om de bestuursleden even bij mij te komen.
Ik heb voor jullie hier een brief van de burgemeester van Sarnia uit Canada. De woonplaats van Arthur Parsons.
Dank u voor uw aandacht.
